CGPA… Oh PGNK…

CGPA (Cumulative Grade Point Average) atau PGNK (Poin Gred Nilai Kumulatif) merupakan sistem keputusan pemarkahan yang digunapakai di semua institut pengajian tinggi, awam serta swasta.

Setiap kali apabila seorang pelajar baru sahaja menjejakkan kaki di kampus, maka beliau akan ditarbiyah oleh pihak pentadbiran akan pentingnya mendapat CGPA atau PGNK yang tinggi. Setiap semester, pasti pelajar- pelajar akan berusaha bersungguh- sungguh untuk mendapat atau mengekalkan CGPA/ PGNK yang tinggi.

PGNK/ CGPA yang baik ialah dari tangga 3.00 sehingga 4.00. Bagaimana pula nasib pelajar- pelajar yang mendapat PGNK/ CGPA di bawah 3.00? Ada sesetengah pelajar tidak berani memberitahu keputusan sebenar kerana malu dengan kawan- kawan.

Malah, ada juga pelajar berasa gusar untuk meminta kerja kerana PGNK/ CGPA mereka berada di tahap sederhana sahaja. Seperti kebiasaan, syarikat- syarikat besar hanya berminat untuk mengambil pelajar- pelajar yang mendapat keputusan yang baik sahaja tanpa mengambil kira nilai serta sikap bakal pekerja mereka.

Isu CGPA/ PGNK ini sememangnya penting tetapi masih ramai orang tidak mengerti kesan CGPA/ PGNK selepas tamat pengajian. Saya harap artikel ini dapat melegakan hati pelajar- pelajar yang mempunyai CGPA/ PGNK pada taraf sederhana.

Seandainya saudara ingin bekerja di dunia pendidikan, ya, CGPA/ PGNK sememangnya penting. Malah, CGPA/ PGNK itu meletakkan apakah aras tangga gaji saudara. Untuk melanjutkan pengajian pasca ijazah, CGPA/ PGNK menjadi titik penentu sama ada saudara layak atau tidak.

Di sesetengah organisasi, kadang- kadang keputusan CGPA saudara tidak dilihat langsung. Asalkan saudara mampu menyumbang kepada syarikat, InsyaAllah syarikat tersebut akan mengambil saudara bekerja.

Ibu saudara saya yang bekerja di bahagian Sumber Manusia, berpengalaman “menemuramah” mereka yang ingin meminta pekerjaan di sebuah syarikat swasta menyatakan, “Memang kami melihat CGPA/ PGNK student tu before dia bekerja. Tapi kami lihat sekali imbas sahaja. Yang kami mahu orang yang boleh bekerja bukan orang yang excel tapi tak boleh buat kerja.”

Berapa ramai graduan yang pandai- pandai di luar sana tetapi masih lagi menganggur ataupun tidak menemui pekerjaan yang setaraf dengan kelayakan mereka? Jumlahnya terlalu ramai.

Tengku Farith Rithauddeen, CEO syarikat IT, Skali.com menceritakan pengalaman beliau bekerjasama dengan mereka yang mempunyai rekod cemerlang tetapi hancur daripada aspek pembangunan kendiri di dalam buku beliau bertajuk “Skali Lagi”.

“Kami menjalinkan hubungan dengan sebuah syarikat milik bumiputera untuk menyelesaikan sebuah projek. CEO syarikat itu seorang lelaki yang mempunyai rekod cemerlang di dalam bidang IT, dibantu oleh seorang wanita bijak dan cantik yang juga teman wanita kepada CEO itu. Pengarah syarikat itu seorang lelaki, anak kepada seorang ahli politik terkenal.”

“Tetapi CEO itu seorang kaki perempuan. Oleh kerana sifat panas baran dan cemburu yang menebal, CEO ini cemburu melihat teman wanitanya dan Pengarah syarikat selalu keluar bagi membincangkan projek. Akhirnya, hubungan putus di tengah jalan dan wanita serta Pengarah itu dibuang kerja atas sebab- sebab yang tidak munasabah. Usahasama kami pun terdendala. Egonya menguasai diri dan di sebalik membina pasukan, dia sendiri telah memusnahkannya.”

Baru- baru ini, sebuah syarikat perbadanan kerajaan terkemuka di Malaysia mengubah polisi sedia ada. Daripada mengambil graduan- graduan yang memperoleh CGPA/ PGNK yang tinggi, mereka membuka tawaran kepada semua.

Apabila diselidik, rupa- rupanya syarikat tersebut serik kerana sesetengah orang yang disangka cemerlang dari segi akademik rupanya hanya indah luaran sahaja.

Apabila bekerja, masalah lain pula yang mereka timbulkan seperti kurang kemahiran, kerenah melampau, ketiadaan ciri- ciri seorang pemimpin, nilai- nilai kesopanan yang pudar dan pelbagai lagi masalah.